De liefhebbers van harp en fagot kunnen met deze dubbel-CD van harpiste Rachel Talitman en fagottist Mavroudes Troullos hun hartje ophalen: daarop muziek van de voor ons tot nu toe totaal onbekende Italiaanse componist Luigi Concone. Concone zou in de eerste helft van de 19de eeuw geboren zijn in Turijn. Hij zou er leraar geweest zijn en muzikant aan de kapel van de Turijnse vorst. Verder zou hij, volgens de tekst in het bijhorende CD-boekje, gewoond en gewerkt hebben in Parijs. Wat niet vermeld wordt, is of Luigi Concone dan gelinkt kan worden aan de eveneens in Turijn geboren en in Parijs gewerkte zangleerkracht en componist Giuseppe Concone (1801-1861).

Er is relatief weinig werk gecomponeerd voor fagot en harp. Daar waar de harp eerder feeëriek, hemels en glissando klinkt, varieert het geluid van het baslid van de houtblazersfamilie van vrolijk en sonoor tot melancholisch en treurig. Mozart, Vivaldi en Schubert schreven wel concerti voor fagot. Mozart voegde daar ook een concerto voor harp en fluit aan toe, maar kamermuziek waarbij beide buitenbeentjes gecombineerd worden is eerder zeldzaam.

De Belgisch-Israëlische Rachel Talitman, die in België studeerde en ook doceerde aan de conservatoria van Brussel en Antwerpen, richtte in 2004 haar eigen label ‘Harp & co’ op om samen met bevriende soloïsten eerste opnames van het harprepertoire te bewerkstelligen. Samen met Mavroudes Troullos doet ze dat met deze opname opnieuw: de zes sonates voor harp en fagot, geschreven door Luigi Concone, zijn een zogenaamde ‘World Premiere Recording’, ze werden dus nooit eerder opgenomen op plaat of CD. Het is voor de Grieks-Cypriotische fagottist Mavroudes Troullos, die in Athene, Leipzig en Brussel studeerde, en momenteel lesgeeft aan de muziekacademie van Sint-Pieters-Woluwe en doctoreert aan de K.U.Leuven, zijn debuutplaat.

Zijn zes sonates voor harp en fagot schreef Concone als een progressief werk, bedoeld voor zijn leerlingen. Wanneer we ze na elkaar beluisteren merken we dat de muziek zich ontwikkelt, rijker en voller wordt. Tegelijk weet de componist een sfeer op te roepen die zou passen als achtergrond bij tekenfilms en sprookjes. De verbazing die kinderen niet kunnen veinzen zou zichtbaar worden bij het beluisteren van de unieke symbiose van twee bijzondere instrumenten. Maar ook volwassenen met een liefde voor harp en fagot zullen deze dubbel-CD zeker kunnen smaken. Het is met deze plaat zoals zo vaak: onbekend blijft onbemind, tot iemand er iets mee doet.