Oefening 1: ga in een lege kamer staan, teken met krijt een kleine cirkel op de grond en ga daar geblinddoekt in staan. Luister minstens 5 minuten naar deze nieuwe CD, doe je blinddoek af en kijk om je heen. Wedden dat je er niet in geslaagd bent om stil te blijven staan maar spontaan van vreugde begon te dansen?

Oefening 2: ga op een miezerige, koude, donkere winterdag geblinddoekt in het midden van je tuin staan. Luister minstens 5 minuten naar deze nieuwe CD, doe je blinddoek af en kijk om je heen. Merk je het ook? De lente heeft spontaan haar intrede gedaan: vogels fluiten, bloemen pronken in al hun pracht, de bomen hebben zich met frisgroene nieuwe bladeren getooid.

Oefening 3: ga naar een café zonder bier. Bestel een mocktail, een glas water of – wat mij betreft – een cola zero. Luister minstens 5 minuten naar deze nieuwe CD terwijl je langzaam – met gesloten ogen – je drankje consumeert. Open je ogen en kijk om je heen. Zie je alles dubbel, zie je de wereld om je heen draaien en spreek je je gesprekspartner aan met een dubbele tong? Dan is ook deze oefening geslaagd.

Het Belgische Triunfal Quintet – met de uit Tienen afkomstige violiste Linde Verjans – legt zich toe op de tango nuevo en alles wat door dit genre wordt geïnspireerd. Het ensemble had enkele jaren geleden al een EP, maar bestormt nu de markt met een volwaardige CD rond de Argentijnse componist Astor Piazzolla (1921-1992). Slim van het ensemble, iets meer dan 100 jaar na zijn geboortedatum en 30 jaar na zijn overlijden. Piazzolla kreeg o.a. in Parijs een klassieke opleiding, experimenteerde met verschillende muziekstijlen, en behaalde zijn grootste successen door de traditionele tango te mengen met allerlei andere muzikale invloeden: door deze ‘tango nuevo’ werd hij een wereldster.

Het Triunfal Quintet brengt op haar CD hulde aan deze componist met het driedelige La Camorra, waarbij hij zijn inspiratie haalde bij de gelijknamige Italiaanse maffia. Het werk – dat hij zelf ooit ‘the greatest thing I did’ noemde – wervelt en bruist, is heerlijk onvoorspelbaar, borrelt en suddert, barst uit en staat niet toe om – liggend op een sofa – beluisterd te worden. Je wiegt mee op het ritme van de muziek en je wordt dronken, zonder een druppel alcohol te hebben aangeraakt. Met hun uitvoering van zijn Tango en Romance del Diablo brengen de leden van het Triunfal Quintet ons in een universum tussen duivel en God, tussen kapel en bordeel, tussen Parijs en Buenos Aires.

De CD eindigt met een compositie van de Belgische componist Ben Faes, eveneens geschreven in de stijl van de tango nuevo en met een zeer belangrijke rol voor violiste Linde Verjans, die er subliem in slaagt de tango te combineren met een sound die dicht aanleunt bij jazz.

De rollercoaster aan emoties op deze CD laten niemand onberoerd. Als hulde aan de grootmeester van de muziek die vol staat van passie, dramatiek, zelfs erotiek, kan dat tellen. Zeer geslaagd.