Britten & Elgar: een parel uit een oester in de zee
Britten & Elgar │ Philharmonia Orchestra, Michael Barenboim │ Linn, Outhere Music
De CD ‘Britten & Elgar’ neemt ons mee naar de diepten van de oceaan en de hoogten van menselijke emoties. Deze uitvoering door het Londense Philharmonia Orchestra onder leiding van dirigent Allesandro Crudele en violist Michael Barenboim (zoon van de beroemde dirigent Daniel Barenboim) is niet alleen sprankelend en wervend, maar ook uitnodigend.
Openen doet deze cd met de ‘Four Sea Interludes’ van Benjamin Britten (1913-1976), een orkestrale suite die oorspronkelijk als aanvulling op zijn opera ‘Peter Grimes’ werd gecomponeerd. Deze meesterwerkjes vangen op ongeëvenaarde wijze de mysterie en de kracht van de zee. Britten, die ooit in de leer was bij Frank Bridge, wiens eigen “Zee-Suite” een inspiratiebron voor hem was, schildert met zijn muziek levendige beelden van de kustlijn, variërend van de kalme reflectie van “Dawn” tot de tumultueuze golven van “Storm.” De link tussen deze werken is duidelijk hoorbaar in de gedeelde thematische elementen en de fascinerende manier waarop de zee als een karakter op zichzelf wordt gepresenteerd. In tegenstelling tot Claude Debussy, die met zijn ‘La Mer’ meer de nadruk legt op de atmosferische en visuele aspecten van de zee, zijn de interludes van Britten meer programmatorisch van aard, waarbij elk deel specifieke scènes en gebeurtenissen uit de opera weerspiegelt, zoals de ochtendgloren, de opkomst van een storm en de vissersgemeenschap.
Het tweede werk op deze CD is het vioolconcerto opus 61 van Edward Elgar (1857-1934), een componist die bekend staat om zijn romantische en expressieve stijl. In 1905 had de Oostenrijkse violist Fritz Kreisler (1875-1962) tegen een Engelse krant gezegd: ‘Als je wilt weten wie ik beschouw als de grootste levende componist, zeg ik zonder aarzeling Elgar… Ik zeg dit om niemand een plezier te doen; het is mijn eigen overtuiging… Ik plaats hem op gelijke voet met mijn idolen, Beethoven en Brahms (…) Ik zou willen dat Elgar iets voor de viool zou schrijven.’ Vijf jaar later, op 10 november 1910, speelde diezelfde Kreisler Elgars vioolconcerto aan de zijde van het London Symphony Orchestra onder leiding van de componist zelf. Het werd een groot succes.
De uitvoering van beide werken op deze cd door het Philharmonia Orchestra onder leiding van Allesandro Crudele is ronduit filmisch te noemen. De musici brengen de emoties en beelden van de zee tot leven met een meeslepende intensiteit. De dynamische nuances en de sublieme balans tussen de instrumenten zorgen ervoor dat elke beweging van de “Four Sea Interludes” tot leven komt voor de luisteraar. Het samenspel tussen het orkest en de virtuoze solist, Michael Barenboim, in het vioolconcerto van Elgar, getuigt van een diepgaande samenwerking en voorbereiding. Hun interpretatie is boeiend en meeslepend, het vioolspel van Michael Barenboim is virtuoos en lyrisch. Een pareltje. Uit een oester in de zee.
Bart Debbaut, september 2023