Vertellingen en muziek gaan al van oudsher samen. Denk maar aan de talloze opera’s die er de voorbije eeuwen geschreven werden en waarin helden en heldinnen hun vaak droevige lot bezongen. Wanneer tegen het einde van de 19de eeuw de film er als nieuw genre bijkwam, is het niet verbazingwekkend dat muziek ook daar van meet af aan een belangrijke rol speelde, en dat niet alleen omdat de eerste decennia waarin films werden gemaakt, het nog niet mogelijk was om geluid en beeld in een opname met elkaar te combineren. De eerste film waarin dat wél mogelijk was, overigens, The Jazz Singer, ging trouwens over muziek.

Afhankelijk van de tijden en het genre, varieert de rol van de muziek in de film. Soms dient muziek alleen maar om langere scènes zonder dialoog wat aantrekkelijker te maken, en soms speelt hij een hoofdrol.

Daar waar muziek steevast een hoofdrol, zelfs al is het een eerder subtiele hoofdrol, speelt, komt de naam van Ennio Morricone gegarandeerd ter sprake. En terecht! Een kijkje op de site imdb.com leert ons dat deze Italiaanse componist in maar liefst 529 films, documentaires, video’s en korte films voor de muziek heeft gezorgd. Hiervoor werkte hij samen met tal van beroemde regisseurs zoals Sergio Leone, Brian DePalma en vrij recent nog, Quintin Tarantino. Of het nu om de langzame opbouw gaat van spanning in een ‘spaghetti-western’ of over een ingetogen scène in een meer romantische film, Morricone was een meester in het creëeren van de juiste sfeer.

Met de CD ‘Cinema Suites for violin and orchestra’ brengt Marco Serino, jarenlang Morricone’s violist hulde aan deze in 2020 overleden grootmeester. Hij doet dat niet alleen en wordt hierin bijgestaand door het Orchestra Haydn di Bolzano e Trento en Andrea Morricone -jawel, de zoon van. Enkele van de grootste films waaraan Morricone zijn stem verleende, passeren de revue en daarbij is de keuze van de muziek soms wat verrassend. Er werd namelijk niet per definitie voor de populairste muziek gekozen, maar vaak voor rustigere, meer ingetogen stukken die de luisteraar desalniettemin terug naar de film vervoeren.

De CD bevat een zorgvuldig gemaakte keuze uit het zeer ruime repertorium van Morricone. Daarbij werden sommige stukken in suites ondergebracht die verwijzen naar de regisseurs van de films waarin ze beroemd werden. Of is het andersom, en was het de muziek die de films beroemd maakte?

Een aanrader en dat niet alleen voor de filmliefhebber.

Jacques Kinnaer