De Duitse violiste Carolin Widmann (1976) debuteerde in 2006 met een solo CD. Op ‘Reflections’ bracht ze muziek van Eugène Ysaÿe (u weet wel, de Belgische violist/componist naar wie uit eerbetoon in 1937 de door Koningin Elisabeth van België georganiseerde internationale muziekwedstrijd eerst werd genoemd), de Franse componist Pierre Boulez, de hedendaagse Italiaanse componist Salvatore Sciarrino en … haar broer Jörg Widmann, vandaag één van de meest uitgevoerde hedendaagse componisten.

Het is diezelfde Jörg Widmann, naast componist ook topklarinettist en dirigent, die onlangs ‘5 Albumblätter’ componeerde. Dit verplichte werk voor de finalisten van de Koningin Elisabethwedstrijd voor cello 2022 verwijst naar een pianowerk en fragmenten uit verschillende cellowerken van de Duitse componist Robert Schumann (1810-1856), Widmanns grote liefde. Ook Carolin Widmann blijkt een grote fan: ze nam eerder al CD’s op met vioolsonates en een vioolconcerto van Schumann. Maar daarnaast blijkt Widmann toch vooral een grote liefhebster van hedendaagse muziek. Ze nam werk op van o.a. Schoenberg, Xenakis, Zimmerman en Feldman.

Op haar nieuwe CD ‘L’Aurore’ verrast Widmann. Ze combineert daarop werk van de 12^de eeuwse componiste Hildegard von Bingen en Johann Sebastian Bach met 20^ste en 21^ste-eeuwse componisten Eugène Ysaÿe, George Enescu en George Benjamin.

Naar eigen zeggen doet ze dat om te tonen tot wat de viool in staat is. Voor haar is de vocale muziek van Hildegard von Bingen zowat de eerste muziek die ook geschikt is voor viool. Tijdens de opnames bleek dat ze het werk nooit op dezelfde manier vertolkte, waardoor er werd beslist om het stuk tweemaal op de CD te zetten: helemaal in het begin en dan net voor de Partita nr. 2 van Bach, waarmee deze opname eindigt.

Met ‘L’Aurore’, een titel die verwijst naar het openingsdeel van de sonate nr. 5 opus 27 van Ysaÿe, legt Widmann de lat erg hoog voor de luisteraar. Een fan van middeleeuwse of barokmuziek is dat niet vanzelfsprekend voor hedendaagse klassieke muziek. De stijlen liggen zo ver uit elkaar dat je afstand moet nemen van wat je zelf mooi vindt en deze cd eerder technisch moet beluisteren. Dat is misschien ook de bedoeling van Widmann, al bleef dit ook na een tweede en derde beluistering voor mij een moeilijk te nemen horde. Al maakten haar feilloze techniek, haar gedurfde keuze om een antifoon van Hildegard von Bingen op viool te spelen en haar prachtige uitvoering van Johann Sebastian Bach heel veel goed. Voor de liefhebber. 

Bart Debbaut, juni 2022