Dertien jaar! Zo oud was Felix Mendelssohn in 1822 toen hij zijn  concerto in D voor viool en strijkers componeerde. Zeven jaar later ontdekte hij een kopie van de Matthäus-Passion van Bach en voerde deze uit in de Berlin Singakademie, waar hij op dat moment dirigent was. Dit was de eerste uitvoering van de Mattheuspassie sinds de dood van Bach in 1750, en het markeerde het begin van de Bach-revival. Uit die Mattheuspassie horen we op deze cd de bekendste en meest beklijvende aria ‘Erbarme dich, mein Gott’, naast dat fenomenale, sprankelende en virtuoze concerto van Mendelssohn. Uitvoerders zijn  de zussen Tatiana (viool) en Anna (sopraan) Samouil en het Orchestre Royal de Chambre de Wallonie. De zussen zetten ook Dido’s Lament (when I am laid in earth) van Henry Purcell en Morgen van Richard Strauss op deze cd, naast het Ave Maria van Giuseppe Verdi en muziek van Pietro Mascagni.  En dan is er nog Infélice, de concertaria die Mendelssohn schreef op een tekst van Johann Wolfgang von Goethe.

De op het eerste gezicht vrijblijvende selectie is een doordachte selectie waarmee de zussen Samouil hulde willen brengen aan Maria Malibran, een in haar tijd beroemde Spaans-Franse operazangeres (1808-1836). Malibran die naam en faam maakte met haar rollen in Italiaanse opera’s, heeft een kort en intens leven gehad. Ze trouwde op 17-jarige leeftijd met de 45-jarige bankier Eugène Malibran. Naar verluidt zou haar vader, op de rand van het faillissement, geld gekregen hebben van de bankier om met het huwelijk in te stemmen. Maria Malibran scheidde na een lange procedure van haar man om in 1836 te hertrouwen met Charles de Bériot, de Belgische vioolvirtuoos met wie ze al lang een stiekeme relatie onderhield. Enkele maanden na haar huwelijk stierf ze echter aan de gevolgen van een val van een paard.    

De puzzelstukjes van deze CD-selectie vallen wonderwel in elkaar: Mendelssohn droeg ‘Infélice’ op aan het koppel Malibran – de Bériot. Dat Mendelssohn – zoals eerder aangegeven – een grote fan was van Johann Sebastian Bach en een meer dan belangrijk aandeel had in de revival van Bach in de 19^de eeuw, verklaart de keuze van de zussen voor Bach’s vioolconcerto BWV 1056, naast zijn Erbarme dich. Het is onwaarschijnlijk dat  Malibran Dido’s Lament (When I am laid in Earth) van Henry Purcell ooit op een podium heeft gezongen. Purcell’s opera “Dido and Aeneas” werd pas herontdekt in de 19e eeuw, lang na het overlijden van Malibran in 1836. Dat het stuk toch op de CD staat is wellicht een verwijzing naar het debuut van Malibran, op zeventienjarige leeftijd, in Londen.

De zussen Samouil brengen op die manier op een bijzondere manier hulde aan Malibran. Ze laten een duidelijke verbinding zien tussen de verschillende stukken. Alle werken zijn immers gekozen om hun dramatische karakter en de emotionele lading die ze bevatten. De cd sluit af met Morgen van Richard Strauss, een lied dat gaat over de schoonheid van de natuur en de vergankelijkheid van het leven en dus goed past bij de thematiek van de cd.

De cd is een prachtig eerbetoon geworden aan de legendarische zangeres. Tatiana’s virtuoze uitvoering van Mendelssohn’s Vioolconcert in D en Anna’s verbluffende uitvoering van de concertaria Infélice van dezelfde componist laten hun enorme talent zien en weerspiegelen hun grote bewondering voor Malibran. Het is 75 minuten lang genieten. Warm aanbevolen.

Bart Debbaut, februari 2023